Otra forma masculino | Eliminar el "se"
Conjugación del verbo portugués COIBIR-SE
Indicativo
Presente
eu coíbo-metu coíbis-te
ela coíbe-se
nós coibímo-nos
vós coibís-vos
elas coíbem-se
Pretérito perfeito composto
eu tenho-me coibidotu tens-te coibido
ela tem-se coibido
nós temo-nos coibido
vós tendes-vos coibido
elas têm-se coibido
Pretérito imperfeito
eu coibia-metu coibias-te
ela coibia-se
nós coibíamo-nos
vós coibíeis-vos
elas coibiam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto
eu tinha-me coibidotu tinhas-te coibido
ela tinha-se coibido
nós tínhamo-nos coibido
vós tínheis-vos coibido
elas tinham-se coibido
Pretérito mais-que-perfeito simples
eu coibira-metu coibiras-te
ela coibira-se
nós coibíramo-nos
vós coibíreis-vos
elas coibiram-se
Pretérito perfeito simples
eu coibi-metu coibiste-te
ela coibiu-se
nós coibimo-nos
vós coibistes-vos
elas coibiram-se
Pretérito mais-que perfeito anterior
eu tivera-me coibidotu tiveras-te coibido
ela tivera-se coibido
nós tivéramo-nos coibido
vós tivéreis-vos coibido
elas tiveram-se coibido
Futuro do presente simples
eu coibir-me-eitu coibir-te-ás
ela coibir-se-á
nós coibir-nos-emos
vós coibir-vos-eis
elas coibir-se-ão
Futuro do presente composto
eu ter-me-ei coibidotu ter-te-ás coibido
ela ter-se-á coibido
nós ter-nos-emos coibido
vós ter-vos-eis coibido
elas ter-se-ão coibido
Futuro do pretérito simples
eu coibir-me-iatu coibir-te-ias
ela coibir-se-ia
nós coibir-nos-íamos
vós coibir-vos-íeis
elas coibir-se-iam
Futuro do pretérito composto
eu ter-me-ia coibidotu ter-te-ias coibido
ela ter-se-ia coibido
nós ter-nos-íamos coibido
vós ter-vos-íeis coibido
elas ter-se-iam coibido
Subjuntivo / Conjuntivo
Presente
que eu me coíbaque tu te coíbas
que ela se coíba
que nós nos coibamos
que vós vos coibais
que elas se coíbam
Pretérito perfeito
que eu tenha-me coibidoque tu tenhas-te coibido
que ela tenha-se coibido
que nós tenhamo-nos coibido
que vós tenhais-vos coibido
que elas tenham-se coibido
Pretérito imperfeito
se eu me coibíssese tu te coibisses
se ela se coibísse
se nós nos coibíssemos
se vós vos coibísseis
se elas se coibissem
Pretérito mais-que-perfeito
se eu tivesse-me coibidose tu tivesses-te coibido
se ela tivesse-se coibido
se nós tivéssemo-nos coibido
se vós tivésseis-vos coibido
se elas tivessem-se coibido
Futuro simples
quando eu me coibirquando tu te coibires
quando ela se coibir
quando nós nos coibirmos
quando vós vos coibirdes
quando elas se coibirem
Futuro composto
quando eu tiver-me coibidoquando tu tiveres-te coibido
quando ela tiver-se coibido
quando nós tivermo-nos coibido
quando vós tiverdes-vos coibido
quando elas tiverem-se coibido
Infinitivo
Infinitivo pessoal
eu coibir-metu coibires-te
ela coibir-se
nós coibirmo-nos
vós coibirdes-vos
elas coibirem-se
Infinitivo pessoal pretérito
eu ter-me coibidotu teres-te coibido
ela ter-se coibido
nós termo-nos coibido
vós terdes-vos coibido
elas terem-se coibido
Infinitivo impessoal
coibir-seInfinitivo impessoal pretérito
ter-se coibidoImperativo
Afirmativo
-coíbe-te
coíba-se
coibamo-nos
coibi-vos
coíbam-se
Negativo
-não te coíbas
não se coíba
não nos coibamos
não vos coibais
não se coíbam
Formas Nominais
Gerúndio
coibindo-seGerúndio pretérito
tendo-se coibidoParticípio (pretérito)
coibido